schaamteloos jezelf zijn

Help! Ik kan niet stoppen met denken!

Vroeger kon ik mezelf echt verliezen in eindeloos denken aan iets dat was voorgevallen op mijn werk of iets wat ik tegen iemand had gezegd en de reactie van de ander die ik niet helemaal kon plaatsen. Op een gegeven moment merkte ik dat ik steeds op hetzelfde punt bleef hangen, hoe lang ik er ook over nadacht. 

Urenlang nadenken over de meest kleine dingen. Herken je dat?

Is overdenken negatief? Nee hoor, niet per se. Het kan je namelijk ook nieuwe inzichten geven, maar in de meeste gevallen zal overdenken je niet verder helpen. Daar kom ik later even op terug. 

Vrouwen zijn vaak heel goed in het (veel te lang) blijven nadenken over gedane zaken en blijven hangen in bepaalde gedachten. Dat geldt trouwens ook voor situaties die in de toekomst liggen en hoogstwaarschijnlijk helemaal niet uit zullen komen op de manier die je van tevoren hebt bedacht. Ach ja, je kunt je daar maar alvast druk over hebben gemaakt toch? Gewoon voor alle zekerheid 😜

Gebeurtenissen en ervaringen uit het verleden zijn vaak een grote bron van overdenken. Iemand heeft bijvoorbeeld in het verleden iets tegen je gezegd wat je diep heeft geraakt en daar blijf je over nadenken. Of een opmerking die je zelf hebt gemaakt en niet helemaal lekker viel, waardoor je nu wel 3x (of meer ;-)) nadenkt voordat je iets zegt.

Of wat dacht je hiervan. Wat zet je wel of juist niet in een WhatsApp berichtje? Hoe kom je op de ander over? Welke woorden gebruik je? Zakelijk of juist informeel? Gebruik je emoticons in je berichtje of niet? Als je het niet doet, komt dat dan niet kil over? 

Je kunt op deze manier zomaar een uur verder zijn voordat je een berichtje van een paar regels naar iemand hebt verstuurd. Best wel zonde van je kostbare tijd, vind je ook niet? Je kunt eindeloos bezig zijn met je overwegingen, terwijl het ook prima is als je er even over nadenkt en vervolgens gewoon een keuze maakt. Het is niet zo dat je door een verkeerd woordje te gebruiken in een berichtje ineens dakloos wordt. Als dat wel het geval zou zijn, dan kan ik me voorstellen dat je even goed de tijd neemt om alles grondig af te wegen voordat je een keuze maakt.

Waar veel vrouwen ook behoefte aan hebben, is om te weten wat anderen denken en dan in het bijzonder hoe anderen over hún denken. Is dit ook herkenbaar voor jou? Wil jij graag weten wat anderen van je vinden? 

Ik ben oprecht benieuwd, wat voor verschil zou het voor je maken om dit te weten? 

Dit is namelijk helemaal niet relevant om te weten als jij blij bent met jezelf, lekker je eigen leven leidt op een manier die bij je past en waar jíj dolgelukkig van wordt. Daar doe je verder niemand kwaad mee toch? Hooguit kunnen er mensen zijn die daar niet zo lekker op gaan als jij, maar dat is dan weer niet jouw probleem en daar hoef je je ook zeker niet mee bezig te houden. Leven en laten leven. Iets wat vaak wordt gezegd en weinig écht in de praktijk wordt gebracht (helaas).

Hoe kom je ervan af?!

Allereerst wil ik even beginnen met te zeggen dat overdenken en nadenken niet hetzelfde zijn. Dat wordt vaak wel gedacht. We weten allemaal dat overdenken ons niet verder helpt en tóch overdenken we ons massaal helemaal suf, met als resultaat dat we ons er vaak slechter door voelen in plaats van beter. 

Door te blijven malen kom je in een vicieuze denkcirkel terecht, waardoor hetgeen je aan het overdenken bent alleen maar groter wordt. Daardoor zit overdenken het vinden van een goede oplossing in de weg. Onderzoek heeft aangetoond dat mensen die overdenken, minder goed in staat zijn om problemen op te kunnen lossen. Nadenken zorgt voor oplossingen en overdenken zorgt voor problemen. 

Maar goed, als dus uit onderzoek blijkt dat het helemaal niet zo effectief is allemaal, hoezo doen we het dan wel massaal?

Dat is vrij simpel te verklaren. We zijn er namelijk van overtuigd dat eindeloos nadenken over een situatie ons juist wél helpt en we zien dit als constructief denken. Tegelijkertijd is het ook een veilige optie, want laten we even eerlijk zijn… Het geeft je ook niet echt het gevoel dat je in actie moet komen toch? Of wel? 

Door lekker veilig in je hoofd te blijven zitten hoef je ook niet uit je comfortzone te gaan en loop je ook niet zo snel het risico om afgewezen te worden of niet aardig te worden gevonden om maar even een paar dwarsstraten te noemen. 

Natuurlijk ben ik me ervan bewust dat actie ondernemen niet altijd de makkelijkste weg is. Het is vaak wel de énige weg naar een betere situatie, dus laat je eigen gedachten je niet van de wijs brengen. Als je bereidt bent het moeilijke te doen, wordt daarna alles makkelijker. Dat werkt met alles zo.

Ik deel graag met je wat mij hierbij heeft geholpen. Het is best wel simpel, want zoals je denk ik inmiddels wel weet, houd ik niet van allerlei bullshit en omslachtige dingen. 

  • Wees je bewust van het feit dat je aan het overdenken bent. 
  •  Benoem vervolgens waar je constant over nadenkt of schrijf dit voor jezelf op. 
  • Stel jezelf daarna de vraag: ‘Kan ik hier (nu) iets aan doen?’
  • Is het antwoord hierop ja? Maak dan een plan hoe je dit gaat aanpakken. 
  • Is het antwoord hierop nee? Laat het dan los. 

Laat het los

Om echt te kunnen leven is het belangrijk dat je los kunt laten. Het heeft namelijk geen zin om je vast te blijven houden aan zaken die je (op dit moment) niet kunt veranderen. Als je dit wel doet, bouw je spanning en frustratie op en dat komt je humeur vaak niet ten goede wat ook weer effect heeft op je omgeving. 

Los kunnen laten is echt belangrijk, want één ding is zeker. Je hebt nu eenmaal in het leven niet alles onder controle. Dat maakt het leven ook zo leuk vind ik! Als alles voorspelbaar was zou het ook een beetje saai zijn toch? Als je niet om weet te gaan met de onzekerheid die het leven met zich meebrengt, dan kan ik me voorstellen dat je die onvoorspelbaarheid als minder prettig ervaart. 

Als je ergens niet langer waarde aan hecht, hoef je je er ook niet meer druk om te maken. Dit klinkt heel simpel en dat is het ook. Het vraagt van jou alleen een andere manier van denken. 

Natuurlijk kun je ervoor kiezen om toch eindeloos na te blijven denken over van alles en nog wat, maar dan verandert er dus ook niets. Die keuze laat ik aan jou. 

Als iets niet helemaal gaat zoals je graag zou willen is het heel begrijpelijk dat je je daardoor niet happy voelt. Sta jezelf ook toe om dit te voelen, dit mag er ook gewoon zijn en met je emoties onderdrukken kom je trouwens ook niet ver. Er zit wel een verschil in je even kut ergens over voelen of er je hele leven door laten beheersen. 

Zelf heb ik die momenten natuurlijk ook wel eens. Ik sta mezelf dan toe om even flink te balen en daarna moet het ook klaar zijn. Ik waak er echt voor om mezelf hier niet in te verliezen, want dat heeft echt geen zin en zorgt er alleen maar voor dat ik me nog slechter ga voelen. 

Zodra je weet dat hetgeen je aan het overdenken bent niet iets is wat je (nu) kunt aanpakken, dan wordt het echt zaak om het los te laten. Wat heeft dit blog jou geleerd? Wil je het hier met me delen? ☺️ 

Veel liefs,

Zahra

Leuk artikel? Deel 'm!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *