Wat mij opvalt, is dat heel veel mensen hun kostbare tijd besteden aan de verkeerde dingen. Ik denk dat we allemaal het gevoel van ‘vast’ zitten wel herkennen. In je werk, in een relatie, in een vriendschap.

Voor je gevoel kun je niet anders, dit is wat het is en daar heb je je maar bij neergelegd. Toch is het een keuze om hier iets aan te veranderen of juist niet. Ook jij hebt de luxe om te kiezen, ook al maak je jezelf wijs dat dit niet zo is zodat je de dingen niet hoeft te doen waarvan je weet dat je ze moet doen.

Dat snap ik. Ik hoor heel veel mensen zeggen dat ze de luxe niet hebben om te kiezen, maar dat maakt het natuurlijk nog niet waar. 

Het feit dat je kunt kiezen maakt niet dat alles maakbaar is in het leven. We krijgen allemaal sh*t op ons pad en hoe het ook komt, we zullen ermee moeten dealen…

Jij bent zelf het probleem

Toch heb je veel meer invloed dan je denkt. Je kunt namelijk een hoop ten goede keren en in eigen hand nemen. Het is niet gemakkelijk, maar zeker niet onmogelijk. Als je maar bereid bent het moeilijke te doen en de eerste stap te zetten.

Vaak maken mensen het zichzelf heel moeilijk door allerlei excuses te verzinnen en alles uit de kast te halen om maar niet in beweging te hoeven komen. Zodat ze voor zichzelf goed kunnen praten dat het voor hun écht anders is. Think again. Het is maar net welk verhaal jij jezelf vertelt.

Vind je ook niet dat het onderhand eens tijd wordt om eerlijk te zijn tegen jezelf? Dat verdien je toch gewoon? Jij bent namelijk zelf het grootste obstakel. Jij bent het probleem en dat is ook precies waarom je niet in actie komt en wel blijft klagen over van alles en nog wat.

Zit je in team zelfmedelijden? Of ga je op zoek naar mogelijkheden om je weer in control te voelen?

De underdog wint altijd

Eén van de kenmerken van de slachtofferrol is dat de underdog altijd wint. Vaak heeft de omgeving medelijden met degene die moet lijden of het onderspit moet delven. Diegene krijgt alle support, daarom genieten mensen er ook zo van om lekker in de slachtofferrol te kruipen.

Slachtoffers kunnen hun positie heel makkelijk manipuleren en maken daar dan ook dankbaar (lees: gretig) gebruik van. Ze hebben het gevoel dat ze niets hoeven en daarmee neemt de slachtofferrol iedere vorm van verantwoordelijkheid weg. Daardoor groei je niet of nauwelijks meer en precies daar zit het grootste probleem. 

Het leven vraagt jou om letterlijk en figuurlijk je grenzen op te zoeken en te groeien. Als je hier niet aan meedoet, zul je merken dat alles stagneert. En natuurlijk zal je dit nu in alle toonaarden ontkennen. Dat begrijp ik, het is ook een pijnlijke constatering dat jij je eigen ontwikkeling in de weg zit en zelf het probleem bent waardoor je steeds meer in een neerwaartse spiraal terechtkomt.

Dat alles begint onbewust met de overtuiging dat de hele wereld jou dit heeft aangedaan, wat “dit” dan ook moge zijn, en dat de wereld het voor jou moet gaan oplossen.

Maar zo onschuldig als het begint…

Zo onschuldig is het dus helemaal niet uiteindelijk. Als je maar lang genoeg in de slachtofferrol zit, wordt het vanzelf een selffulfilling prophecy. Wanneer je constant blijft zeiken over alles en iedereen en over hoe kut jouw leven wel niet is, waar jij natuurlijk niets aan kunt doen…

Dan zal je vanzelf zien dat mensen die wél positief in het leven staan op een gegeven moment het contact met jou gaan minderen, want het is gewoon hinderlijk.

Als je in de slachtofferrol zit wil je vaak ook geen mensen om je heen die jou eruit kunnen helpen. Je wilt geen contact met mensen die een oplossing hebben, want stel je voor dat je erachter komt dat jij dus al die tijd zelf voor iedere oplossing een probleem hebt bedacht… Dat zou best wel minder zijn natuurlijk!

Soms moet je gewoon even zeiken

En daar is niets mis mee, maar er zijn natuurlijk wel grenzen. Wat ik doe als ik oorsuizen krijg van iemands’ geklaag, stel ik altijd één simpele vraag: ‘Hoezo vertel je me dit allemaal?’

Ik ben dan ook oprecht benieuwd, want soms is iemand gewoon even van slag en weten ze zelf eigenlijk ook niet waarom ze non-stop zitten te klagen. Door dan deze vraag te stellen maak je iemand alert op zijn gedrag en soms heeft iemand het nodig om gewoon alleen maar even z’n ei kwijt te kunnen. En dat is oké. Alleen niet ongelimiteerd, dat vind ik echt zonde van mijn kostbare tijd.

In jouw leven moet jij de held zijn

Als je het gevoel hebt dat alles je steeds maar overkomt, is het heel eenvoudig om te blijven hangen in de situatie en je onder te dompelen in zelfmedelijden.

‘Hoezo overkomt mij dit?’

Natuurlijk is er niets mis mee om soms even flink te balen, als je er maar wel doorheen gaat in plaats van eromheen. Gun jezelf die pot Ben & Jerry’s en pak je momentje om even heel zielig te zijn onder je kleedje op de bank. Maar het is uiteindelijk óók een keuze om hier niet in te blijven hangen.

Het is een keuze om erin te blijven hangen, dat overkomt je niet. Pak de verantwoordelijkheid over hoe je omgaat met de dingen die op je pad komen in je leven.

Kruip niet langer in de slachtofferrol, maar krijg macht over de situatie. Dat stelt je in staat om zelf actie te ondernemen.

Wanneer je erkent dat jouw leven jouw leven is… En dat alles wat er op je pad komt, of het nu jouw schuld is of niet, wél jouw verantwoordelijkheid is, dan kun je actief toewerken naar het leven dat jíj wilt en hoef je niet te wachten tot iets of iemand anders je dat gaat geven.

Dan kan je namelijk wachten tot je een ons weegt, want niemand zal je komen redden. In jouw leven moet jij de held zijn.

Doe er wat aan, ongeacht wat de uitkomst is.

Waar baseer jij je keuzes op?

Het allerbelangrijkste om keuzes te maken, is je drijfveren te onderzoeken. Je drijfveren zijn echt cruciaal bij het maken van welke keuze dan ook.

Sinds ik kritischer ben gaan kijken naar waar ik waarde aan hecht en wat mijn kernwaarden zijn, ben ik erachter gekomen dat geluk voortvloeit uit heel veel van je keuzes. Ik durf zelfs te stellen dat geluk een logisch gevolg is van doen wat je moet doen, ook al vind je het eng, spannend of wat dan ook.

Wat vind jij belangrijk in het leven? Waar hecht jij waarde aan? Baseer daar je keuzes op.

Daar gaan we weer 🙄

Nadat mensen dan eindelijk een keuze hebben gemaakt, komt het vaak voor dat ze toch weer gaan twijfelen of het wel de juiste keuze is geweest…

Er bestaat niet zoiets als een goede of foute keuze. Uiteindelijk vertrouw ik gewoon op mijn intuïtie. Mijn gevoel vertelt mij alles wat ik nodig heb om een keuze te maken.

Als je daarnaar durft te luisteren, dan kan het eigenlijk niet misgaan. Je maakt keuzes op basis van wat je nu weet en als je nu ergens niet blij mee bent, dan hoeft dat niet te betekenen dat je in de toekomst daar nog steeds niet blij mee bent.

Dus als je twijfelt, vertrouw gewoon op je gevoel.

En ga vooral bij jezelf na waar die twijfel ‘m dan in zit. Zijn het keuzes die je hebt gemaakt, die extern gedreven zijn? Dat zijn vaak de dingen die uiteindelijk zorgen voor twijfel, omdat je helemaal niet intrinsiek gemotiveerd was om iets te doen.

Wat helpt is jezelf af te vragen: Is dit iets wat ík wil doen? Of is het iets wat iemand anders wil dat ik doe? En dat hoeft niet altijd slecht te zijn, maar blijf wel altijd dicht bij jezelf. In alles wat je doet.

Ik wil je uitdagen om veel meer in jezelf te gaan geloven, omdat je het waard bent.

Er ontstaat echt magie als je daaraan gaat werken. Het is jouw leven en daarin mag jij doen wat jij wilt doen, zonder anderen te schaden natuurlijk, maar ook zonder jezelf tekort te doen 😉

De underdog wint altijd

Maar in dit geval moet je dat dus écht niet willen.

Go for it!

XX,

Zahra

📆 PS Maandag 3 oktober a.s. om 19:30 uur geef ik een gratis masterclass ‘Bye bye eeuwige zelftwijfel!’ In deze masterclass ontdek je o.a. hoe je stopt met jezelf klein houden ZONDER moeilijk gedoe en met welke ene actie je nu al een begin kunt maken (waardoor je straks doet wat jou dolgelukkig maakt).

Het wordt een super waardevolle masterclass en weet dat ik áltijd overdeliver! Ben je erbij? Klik hier om je aan te melden.

Ik kijk ernaar uit! 🤩