Vandaag wil ik het met je hebben over de kracht van kwetsbaarheid. Een tijd geleden las ik een quote die heel veel impact op mij heeft gemaakt en natuurlijk deel ik ‘m ook graag met jou!
It is not the critic who counts; not the man who points out how the strong man stumbles, or where the doer of deeds could have done them better. The credit belongs to the man who is actually in the arena, whose face is marred by dust and sweat and blood; who strives valiantly; who errs, who comes short again and again, because there is no effort without error and shortcoming; but who does actually strive to do the deeds; who knows great enthusiasms, the great devotions; who spends himself in a worthy cause; who at the best knows in the end the triumph of high achievement, and who at the worst, if he fails, at least fails while daring greatly, so that his place shall never be with those cold and timid souls who neither know victory nor defeat.’ – Theodore Roosevelt
Deze quote heeft mij veel nieuwe inzichten gegeven. Door persoonlijke groei lees ik bovenstaande quote steeds weer anders en dekt het telkens een andere lading.
Wat zou je doen als mensen die bepaalde mening waar je nu zo bang voor bent niet over je zouden hebben?
Door kleinerende en beperkende overtuigingen van anderen ben ik geïnspireerd geraakt om mezelf klein te houden. Misschien is dat ook wel herkenbaar voor jou.
Wat zou er gebeuren als je dat niet meer zou doen? Wat zou je dan doen?
Het wordt tijd om je nek uit te steken
Eén van de inzichten die ik heb gekregen dankzij de quote van Theodore Roosevelt, is dat het helemaal niet gaat om winnen of verliezen. Waar het om gaat, is dat we inzien en accepteren dat ze allebei bij het leven horen en jezelf (desondanks) helemaal geven.
Laat jezelf zien zodat mensen jou kunnen zien!
Geef gehoor aan je eigen verlangen, dát is de essentie van het leven. Daarom laat ik mezelf altijd weer zien, op werk- en privégebied. Ik weet ook dat er iedere keer iets van wordt gevonden wanneer ik mijn kop boven het maaiveld uitsteek. Dit is een consequentie die met zekerheid vast staat als je moedig bent en kwetsbaarheid ziet als kracht.
Dit is ook de reden waarom ik over het algemeen alleen geïnteresseerd ben in de feedback van mensen die zelf ook hun kop boven het maaiveld uitsteken en zichzelf laten zien. Zichzelf kwetsbaar opstellen.
Wanneer iemand constructieve feedback geeft waar ik van kan leren, dan wil ik die heel graag hebben. Ik ben hoogopgeleid en brainstormen en sparren op een dieper level vind ik juist geweldig! Maar degenen die zichzelf niet kwetsbaar opstellen, zichzelf niet laten zien en alleen maar praten over hoe ik het beter kan doen, dan ben ik op geen enkele manier geïnteresseerd in jouw feedback.
Zonder kwetsbaarheid kun je niet creëren.
Dus wees jezelf, ga erop uit en laat jezelf zien! Durf kwetsbaar te zijn.
Als je niet gaat halen wat je graag wilt, dan ga je het ook nooit krijgen.
Kritiek krijgen is een zekerheid
Bij alles wat we doen focussen we ons op de critici. We zijn veel te veel bezig met de mening van anderen, daar ligt meestal de focus op bij zo’n beetje alles wat we doen. Ik ben benieuwd; hoe ga jij daarmee om?
Ik heb 2 dingen ontdekt die mij hier goed bij hebben geholpen:
- Ik weet dat er mensen zijn die kritiek leveren.
- Ik weet ook exact wat ze tegen me gaan zeggen.
Iedereen weet dat. Daarom houd je jezelf nu ook klein.
De onzekerheden en emoties waarmee we dagelijks worden geconfronteerd, zijn geen vrijwillige keuze. De enige keuze die je wél hebt, is hoe je daar vervolgens mee omgaat.
“Het boeit me niet wat ze denken“, “Ik heb er schijt aan” of “Ik maak me er niet druk om“.
Red flag! 🚩
Dit soort uitspraken zijn echt een rode vlag. Door dit soort uitspraken verlies je namelijk de connectie. De connectie en verbinding met elkaar is juist iets waar wij mensen gelukkig van worden. Mensen zijn sociale wezens.
Laat je je echter door dit soort uitspraken tegenhouden om te doen waar jíj dolgelukkig van wordt? Dan verlies je je kwetsbaarheid.
Het boeit mij wel wat mensen denken of zeggen en ik ben wel degelijk geïnteresseerd in de mening van anderen, MITS ze bereid zijn om zelf ook hun nek uit te steken.
Mijn advies: Vind een goede balans tussen je laten tegenhouden door kritiek en er helemaal niks om geven, dat zijn twee uitersten die er uiteindelijk niet toe zullen leiden dat je komt waar je wilt zijn.
Kritiek is altijd welkom
Wat voor mij alles heeft veranderd sinds ik dit toepas is:
Ik reserveer een plek voor de mensen die altijd kritiek leveren op wat ik doe.
Voordat ik iets nieuws ga doen, weet ik dat die mensen er zullen zijn en zeg dan als een soort mantra tegen mezelf: ‘Ik zie jullie, ik hoor jullie, maar ik doe het toch! Ondanks alle bullsh*t feedback die je me gaat geven. Je bent welkom, front-row zelfs als je wilt.’
Ik ben namelijk pas geïnteresseerd in je mening, als jij naast mij komt staan. Ik ben pas geïnteresseerd als jij ook op je bek gaat en weer opstaat. Dan pas kunnen we praten.
Aan het einde van de dag zijn zij de mensen die hun kostbare tijd besteden aan het naar beneden halen van anderen. Laat dit je niet tegen houden, want het zegt alles over hun en helemaal niets over jou. Ja, over hoe badass jij bent als je gewoon lekker je eigen ding doet 😉
Waarom doe jij wat je doet?
Wat ik vaak mis zie gaan, is dat veel mensen niet weten waarom ze doen wat ze doen. Veel mensen hebben hun kernwaarden niet op orde, terwijl die voor een groot deel bepalen wat je doet en waarom je het doet.
Natuurlijk snap ik dat je niet op een dag opstaat en denkt ‘Hey, laat ik eens stilstaan bij mijn kernwaarden.’ Toch is het heel waardevol om hier aandacht aan te besteden, omdat het een verklaring geeft voor waarom jij het bijvoorbeeld lastig vindt om nee te zeggen.
Moed is een kernwaarde van mij . Daarom doe ik ook wat ik doe, ondanks de shitload aan kritiek die ik soms over me heen krijg. Ik heb geen keuze, want dit is één van mijn kernwaarden. Ik weet dat ik wil creëren en daar is moed voor nodig. En daarbij hoort dus ook alle kritiek en kwetsbaarheid.
Houd jezelf niet langer klein. In plaats van aan de zijlijn blijven zitten, en kritiek en adviezen spuien op de mensen die zichzelf wél laten zien, wees zelf bereid om je nek uit te steken.
Wat wil jij graag doen maar doe je nu niet?
Vallen en opstaan
Ben je toch bereid om je kritiek van anderen aan de kant te schuiven en je kwetsbaar op te stellen? Zorg dan dat je iemand hebt die er voor je is om je op te vangen. Het is namelijk heel normaal om te falen, zeker als je all-in gaat. En dat is oké, meer dan dat.
Het klinkt misschien onaardig, maar ik hoop zelfs dat je faalt. Ik begrijp dat je hier niet om staat te springen, ikzelf natuurlijk ook niet, maar uiteindelijk haal je uit dit soort momenten wel de waardevolste lessen waardoor je kunt groeien.
Daarom is het belangrijk om iemand te hebben die er voor je is en van je houdt, juist omdat je kwetsbaar durft te zijn. Het moet iemand zijn die je opraapt en eerlijk tegen je durft te zeggen dat het kut was wat je hebt gedaan, ronduit slecht gewoon zelfs. En je constructieve feedback geeft waardoor je weer opstaat en doorgaat!
Je moet het zelf doen, maar je hoeft het zeker niet alleen te doen.
De wereld gaat gewoon door. Niets blijft op je wachten. Pak de kansen die er zijn en creëer je eigen geluk.
Wat betekent kwetsbaarheid voor jou? Zie je dit als kracht of als zwakte?
Het lijkt me leuk als je dit met mij wilt delen in de reacties of via Instagram!
Liefs,
Zahra
